ชื่อวิทยาศาสตร์: Astonia scholaris
วงศ์ : Apocynaceae
ชื่ออื่นๆ : พญาสัตบรรณ, ตีนเป็ด, หัสบัน, จะบัน, บะซา
ประโยชน์
-ช่วยลดระดับน้ำตาลในเลือด รักษาโรคเบาหวาน
-ช่วยแก้โลหิตพิการ
-ช่วยรักษาโรคระบบทางเดินหายใจเรื้อรังได้
-เปลือกต้นใช้แก้หวัด แก้อาการไอ รักษาหลอดลมอักเสบ (เปลือกต้น)
-ดอกช่วยแก้ไข้เหนือ ไข้ตัวร้อน (ดอก)
-ช่วยรักษาโรคระบบทางเดินหายใจเรื้อรังได้ (ใบ)
-ช่วยขับน้ำเหลืองเสีย (เปลือกต้น)
ลักษณะของพญาสัตบรรณ
ต้นพญาสัตบรรณ มีถิ่นกำเนิดดั้งเดิมอยู่ในแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ สามารถพบได้ในทุกภาคของประเทศไทย โดยจัดเป็นพรรณไม้ยืนต้นสูงขนาดใหญ่ ลำต้นตรง แตกกิ่งก้านสาขาเป็นชั้น ๆ (เหมือนฉัตร) มีความสูงประมาณ 12-20 เมตร เปลือกต้นหนาเปราะ ผิวต้นมีสะเก็ดเล็ก ๆ สีขาวปนน้ำตาล เมื่อกรีดจะมียางสีขาว ขยายพันธุ์ด้วยการเพาะเมล็ดและการปักชำ
ประโยชน์
-ช่วยลดระดับน้ำตาลในเลือด รักษาโรคเบาหวาน
-ช่วยแก้โลหิตพิการ
-ช่วยรักษาโรคระบบทางเดินหายใจเรื้อรังได้
-เปลือกต้นใช้แก้หวัด แก้อาการไอ รักษาหลอดลมอักเสบ (เปลือกต้น)
-ดอกช่วยแก้ไข้เหนือ ไข้ตัวร้อน (ดอก)
-ช่วยรักษาโรคระบบทางเดินหายใจเรื้อรังได้ (ใบ)
-ช่วยขับน้ำเหลืองเสีย (เปลือกต้น)
ลักษณะของพญาสัตบรรณ
ต้นพญาสัตบรรณ มีถิ่นกำเนิดดั้งเดิมอยู่ในแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ สามารถพบได้ในทุกภาคของประเทศไทย โดยจัดเป็นพรรณไม้ยืนต้นสูงขนาดใหญ่ ลำต้นตรง แตกกิ่งก้านสาขาเป็นชั้น ๆ (เหมือนฉัตร) มีความสูงประมาณ 12-20 เมตร เปลือกต้นหนาเปราะ ผิวต้นมีสะเก็ดเล็ก ๆ สีขาวปนน้ำตาล เมื่อกรีดจะมียางสีขาว ขยายพันธุ์ด้วยการเพาะเมล็ดและการปักชำ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น